“დღესა ერთსა საწოლს მოვე მეფისა სრით წამოსრული, ვჯე და მასვე ვიგონებდი, არ მიეცა თვალთა რული; წიგნი მქონდა საიმედო, ამად ვიყავ მხიარული; კარის მცველმან მონა იხმო, უთხრა საქმე დაფარული.
ამისთანას, ამ დანაბარების შესაფერს რას ვეტყოდი, რას ვუპასუხებდი?
399
“ბაღჩა შევვლე, არა დამხვდა კაცი ჩემი მოუბნარი; ქალი წინა მომეგება მხიარული, მოცინარი, მითხრა: “ვაშად ამოგიღე, არ გასვია გულსა ნარი, მოდი, ნახე ვარდი შენი უფრჭვნელი და დაუმჭნარი”.
გავიარე.
მოსაუბრე, გამომლაპარაკებელი.
აქ: არავინ.
კარგად, იღბლიანად, ყოჩაღად.
ეკალი.
გაუშლელი.
400
“ამიგდო ქალმან ფარდაგი მძიმე თავისა ძალითა, სადა დგა კუბო შემკული ბალახშითა და ლალითა; შიგანჯდა იგი პირითა მზისაებრ ელვა-მკრთალითა, მე შემომხედნის ლამაზად მის მელნის ტბისა თვალითა.
ტახტრევანი.
რჩეული ლალი.
შიგ.
იჯდა.
სხივ-ცისკროვანი, შუქთა მკრთომელი პირისახით.
იმ მელნის ტბისებრი თვალით.
401
“დიდხან ვდეგ და არა მითხრა სიტყვა, მისსა მონასურსა, ოდენ ტკბილად შემომხედნის ვითამცა რა შინაურსა; ასმათს უხმო, მოიუბნეს; ქალი მოდგა, მითხრა ყურსა: ”აწ წადიო, ვერას გითხრობს”, მე კვლა მიმცა ალმან მურსა.
ვიდექი.
მის მონატრულს, მისი სურვილისაგან შეპყრობილს.
მხოლოდ.
როგორც შინაურს.
ილაპარაკეს, იჩურჩულეს.
ახლა.
ვერაფერს გეტყვის.
აზრია: ტანჯვის ცეცხლი მომედო.
402
“ასმათ გამომყვა, წამოვე, ფარდაგი გამოვიარე, ვთქვი: “საწუთროო, ვინ წეღან გული დარმანთამიარე, მაშინ მოგეცა იმედი, ლხინი რად გამიზიარე?” გულმან გაყრისა სიძნელე კვლა უფრო დამიტია-რე!
წუთისოფელო, ცხოვრებავ.
დარმანი - წამალი, სამკურნალო საშუალება.
არედ გამიხადე, მიმაახლოვე.
გული წამალს მიმიახლოვე, ხსნის შესაძლებლობა დამანახვე.
გამიყავ, გამინახევრე. ბ და გ ტაეპების აზრია: საწუთროვ, წეღან რომ ხსნის იმედი მომეცი ნესტანის წერილის მიღებით, ახლა კვლავ მწუხარებაში რად ჩამაგდე?
დამიტია. ჩემმა გულმა (ტკივილი) დაიტია. გულმა კვლავ გაყრის სიმძიმილი იგრძნო.
სახლის (ან ციხის) სართულთა შემაერთებელი ხვრელია; სახლში ერდოდან ასვლა-ჩამოსვლა (მაგ. ალყის დროს) გასაჭირის მაჩვენებელია.
აგრეთვე, გარდა ამისა.
თავს უფრთხილდება, ღირსებას ინახავს.
ამაყი, ამპარტავანი, ნებიერი.
404
“მე ვუთხარ: “დაო, შენგან ვეჭვ ამა გულისა წამალსა; ზენაარ, სულთა ნუ გამყრი, ამბითა შრეტდი ამ ალსა, ჩემთანა წიგნსა ნუ გასწყვედ შენ ზედა-ზედა მავალსა, თუ რას სცნობჩემთვის, არა ვეჭვ მე შენგან, არ, დანამალსა”.
შენგან მოველი.
გაფიცებ!
ნუ მომკლავ!
აქრე ხოლმე!
წერილს.
გაწყვეტ.
ზედიზედ.
თუ რამეს გაიგებ, შეიტყობ.
ჩემ შესახებ. იგულისხმება: ჩემი საქმის შესახებ.
არა მგონია, რომ დამიმალო.
405
“შევჯე, წამოვე, მდიოდა ნაკადი ცრემლთა მილისა; საწოლს შემოვე, ხელ-ქმნილსა ღონე არ მქონდა ძილისა, ბროლი და ლალი შევიქმენ მე ულურჯესი ლილისა; ღამე მერჩია, მეწადა არ-გათენება დილისა”.
საძინებელ ოთახში.
გახელებულს, თავზე კონტროლდაკარგულს.
თეთრი კანის და წითელი ბაგის (ან: პირისახის) აღმნიშვნელი მეტაფორებია.
www.utvalavi.ge
ვებგვერდი შეიქმნა საქართველოს კულტურისა და ძეგლთა დაცვის სამინისტროს ხელშეწყობით